Evet acı gerçek
Ben teyze olmuşum.
Zeyno’mun beni inceleyen gözlerle saatlerce dinledikten sonra “senin ayakların yere basmakla kalmamış yerin içine girmiş” demesi bundan… Artık büyümüşüm, teyzeyim ben. Tenis kursundaki çocuklar(14-18 yaş) nasıl hürmetle bakıp, bana hızla(yanlışlıkla) top geldiğinde nasıl böyle şeker ve sakin kalabildiğimisordular geçen. Ağzımdan çıkıverdi; “yaşla oluyo” dedim… ben de asiydim, ben de anneciğimi çok üzerdim, en çok da onu üzerdim, herkese kızardım, hiç tahammülüm yoktu, suratsızdım, ay ne zordum ne zor…
Şimdi de zorum tamam ama o hallerime göre bamık gibiyim…
Sindirmişim demek, hazımsızlığım geçmiş, daha barışığım hayatla, daha açık ve korkusuzum, dinginim içimde. Böyle olunca resmen kırmızı ışık ben gelince yeşile dönüyo, radyoyu açınca sevdiğim şarkı çalıyo, içimden geçirdiğimi görüveriyorum karşımda, balkonumdaki çiçekler de coşuyo rengarenk, komşularım şeker, evim rahat, keyfim yerinde... Pozitif chi aktif yanımda, hayat lehime... En bi güzel bi şi...
Evet ben bi teyzeyim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder